De vijfde en laatste
Curfew was tevens de drukbezochtste van de reeks. 85 man publiek genoot van het solo piano concert van
Ashley Hribar. 3voor12 fotograaf
Martijn Stadhouders schreef onderstaande recensie.
Final Curfew, get inside!
Australische pianovirtuoos Ashley Hribar geeft monumentaal optreden3VOOR12 BREDA Tekst en foto’s: Martijn Stadhouders 
Licht door Berk AartsVier edities waren er vorig jaar van Curfew, de samenwerking tussen
IDFX (o.a. het BUT Filmfestival) en
Vanuit Bed. Die performances waarbij beeld en geluid steeds een hechte eenheid vormden, vonden plaats in Electron. Voor de vijfde en tevens laatste Curfew moest, net als bij zoveel activiteiten die in voorheen in Electron plaatsvonden, een ander heenkomen gezocht worden. Zo vindt het BUT filmfestival in september plaats in De Boulevard en De Nieuwe Veste.
Sabine Bolk en Koen de Wit van ‘Vanuit Bed’ zijn voor deze laatste editie uitgeweken naar ‘Het Ledikant’, de monumentale door Marinus Jan Granpré Mollière ontworpen kerk aan het Monseigneur Nolensplein in De Heuvel. De grote ruimte baadt in een schijnsel van blauw licht en enkel de concertvleugel van de Australische solopianist, improvisator en kamermusicus Ashley Hribar is verder uitgelicht. Hribar heeft zijn sporen inmiddels ruimschoots verdiend. In 2005 winnaar van de Gaudeamus Interpetors Competition in Amsterdam en drie jaar later de Michael Kieren-Harvey Scholarship om er maar een paar te noemen. Hij heeft over de gehele wereld talloze concerten gegeven en is tevens docent aan de academie voor muziek en theater in Hannover.
Hribar begint het concert met ‘North American Ballads’ van de contemporaine componist Frederic Rzewski. De vier stukken zijn deels geïnspireerd op arbeidersliederen en is daarmee net als veel ander werk van zijn hand geworteld in sociopolitiek-historische thema’s (de titel van een ander bekend werk; de 36 variaties op ‘The People United Will Never Be Defeated’ zegt genoeg, lijkt me). Hribar speelt ze alle vier en sluit af met ’Winsborro Cotton Mill Blues’.
Na een korte toelichting begint de virtuoos aan de tweede suite van JS Bach’s Engelse Suites, de ‘Prelude In A Mineur‘, om precies te zijn. Hribar laat het overvloeien in ‘Nature Boy’. Een nummer waar Nat “King” Cole in 1948 groot succes mee had. Typerend voor de keuzes in composities van Hribar is het laten samensmelten van heden en verleden en dit is daar een uitstekend voorbeeld van.
De ‘Prelude In C Mineur’ uit boek 1 van ‘Das Wohltemperierte Klavier’ is weer van de hand van JS Bach, die het stuk componeerde om gespeeld te worden op het klavecimbel. Vanavond wordt het uiteraard uitgevoerd op de concertvleugel.
Voor de toegift zoekt Hribar zijn toevlucht tot een minder ver verleden. Yann Tierssen zal bij het grote publiek vooral bekend zijn dankzij de soundtrack van de film ‘Le fabuleux destin d’Amelie Poulain’. Met het stemmige ‘Comtine d’un autre été; l’après-midi’ sluit hij de avond af.
Het vituoze spel van Ashley Hribar, de mix van heden en verleden en van ingetogen tot uitbundig en weer terug, in combinatie met de prachtige locatie en belichting zorgen voor een memorabele avond en een waardige afsluiting van wat vorig jaar 16 april begon met de eerste editie van Curfew in Electron met de Dream Society.
Vanuit Bed zal komende maand tijdens het gehele Graphic Design Festival in het Hijgend Hert actief zijn met de manifestatie ‘Two Sides Of A Story’, op 9 mei beklimt Mayakovski met Husc en Koen de Wit het podium in het Hert en op 18 mei is er een dichterpodium-avond georganiseerd door Marijke Hooghwinkel (Watt’s Up) en Joeri Verbiest van de band Mudicine. IDFX zal, naast vele andere activiteiten, vriend en vijand weer verbazen met B-films, underground & trash en spraakmakende muziekperformances in samenwerking met De Rebellenclub in de tweede week van september in de Boulevard en de Nieuwe Veste.
Gezien: Curfew, Ashley Hribar. Kerk Het Ledikant, donderdag 15 april 2010.
Met een lichte toevoeging van Golden Dragon gele rijst (die een hele mooie kleur & lekkere geur heeft), gaan ik & Barbara morgen onderzoeken wat het effect is van het waaier van de rijst en het er doorheen lopen. Zo hoop ik beetje bij beetje een structuur te maken in het definitieve rijsttapijt waarin, door de verandering (de dans), kleurmenging & vormen ontstaan.
Nu we al een aantal repetities achter de rug hebben, begint het project steeds meer vorm te krijgen. Het opvallende is hoe gewoon het dansen in het rijst al is en hoe natuurlijk het geluid wordt geïntegreerd. Erg mooi, dat beloofd wat voor de komende repetitie.
For information in English about "Dance in a ricecarpet" click here
Vanaf maandag 19 april is mijn werkperiode voor "De dans in een rijsttapijt" begonnen bij Argument Vertoningsruimte in Tilburg. Dinsdag en vrijdag maakte ik voor Barbara een oefenkleed van 30 kilo witte rijst in een vlak van 3,5 m bij 3,5 meter. Deze week maak ik weer een "nieuw" oefenkleed.
Meer over De Dans in een rijsttapijt hier.
Husc aka Sander Bolk heeft zijn tweede solo cd uitgebracht. En ik had wederom de eer om de hoes te maken. Voor zijn eerste CD "Autumn_encoded" maakte ik 100 keer dezelfde aquarel met oost-Indische inkt.
Vanaf afgelopen maandag is mijn werkperiode voor "De dans in een rijsttapijt" begonnen bij Argument Vertoningsruimte in Tilburg. Gerry de Wit, de mama van Koen, is op dit moment druk in de weer om voor Barbara van Kooten een prachtige top van de Batik stof, die ik mee gebracht heb uit Indonesië, te maken.
Om de hoek van Argument bij Selemat heb ik een bestelling gedaan voor de voorstelling-rijsttapijten, 50 kilo zwarte rijst & 20 kilo rode rijst. Nooit gedacht dat ik last zou krijgen van die ene vulkaan, maar toch. Er worden nu geen producten geleverd uit Azië, het vliegverkeer ligt voorlopig nog plat daar en de leverancier van Selemat vreest dat er pas over 3 weken, 3 WEKEN, weer geleverd kan worden...Gelukkig heb ik het goed getroffen, want de leverancier gaat de komende dagen spenderen aan rond bellen in Nederland om mijn kilo's bij elkaar te sparen.
Dinsdag en vandaag heb ik een oefenkleed gemaakt, waar Barbara morgen in gaat dansen. 30 kilo witte rijst in een vlak van 3,5 m bij 3,5 meter.
Hans van Argument documenteert gebeurtenissen dagelijks nauwkeurig met kleine tekeningen, deze is van vandaag!
Meer over De Dans in een rijsttapijt hier.
De vijfde en laatste Curfew was tevens de drukbezochtste van de reeks. 85 man publiek genoot van het solo piano concert van Ashley Hribar. 3voor12 fotograaf Martijn Stadhouders schreef onderstaande recensie.
Final Curfew, get inside!
Licht door Berk Aarts
Vanuit Bed zal komende maand tijdens het gehele Graphic Design Festival in het Hijgend Hert actief zijn met de manifestatie ‘Two Sides Of A Story’, op 9 mei beklimt Mayakovski met Husc en Koen de Wit het podium in het Hert en op 18 mei is er een dichterpodium-avond georganiseerd door Marijke Hooghwinkel (Watt’s Up) en Joeri Verbiest van de band Mudicine. IDFX zal, naast vele andere activiteiten, vriend en vijand weer verbazen met B-films, underground & trash en spraakmakende muziekperformances in samenwerking met De Rebellenclub in de tweede week van september in de Boulevard en de Nieuwe Veste.
Tijdens Proeflokaal #80 op dinsdag 27 april in Theater Kikker in Utrecht en zondag 9 mei tijdens de opening van "2 sides of a story" in Cafe Het Hijgend Hert brengen Husc & Koen de Wit “Mayakovsky”. Ik maakte hiervoor een stop motion die op beide locaties getoond gaat worden tijdens het optreden.
De voorstellingen van De dans in een rijsttapijt zijn op zondag 23 mei om 15.00u en vrijdag 28 mei om 20.00u 
