Pagina's

Rijsttapijten bij de StadsGalerij in Breda


Koen speelt klarinet in de StadsGalerij


Rijsttapijt voor de stadsvogels van rijst, rode en gele linzen en bruin brood. Het brood is ondertussen al opgegeten.



De eerste eter

"Een kip pikt zonder ritme", artikel in BN de Stem


Kippen doen zich tegoed aan een kunstwerk van Sabine Bolk. foto Sabine Bolk

door Edine Wijnands

Kippen doen zich tegoed aan een kunstwerk van Sabine Bolk. foto Sabine Bolk
BREDA - In haar atelier staan de zakken al klaar. "Kijk", laat de Bredase kunstenares Sabine Bolk zien. "Rijst, bruine bonen, zonnebloempitten, rode linzen." De basis van het kunstwerk dat ze vandaag maakt op het plein voor de Stadsgalerij.
Een rijsttapijt. Bedoeling is dat het langzaam wordt opgegeten door dikke stadsduiven.
Even terug. Gewoontegetrouw gooit Bolk zo'n jaar geleden na het eten de overgebleven rijst in haar tuin voor de vogels. Ze kijkt, denkt en krijgt opeens het idee om die rijst in patronen te leggen. Uit een placemat snijdt ze een sjabloon van een bloem. Ze legt hem op het gras en strooit er rijst in. Er ontstaat een soort tapijt van rijstbloemen.

Twee dagen ligt het er, dan strijkt een eerste waaghals-duif op de bloemen neer. Gevolgd door anderen. Binnen enkele dagen is van haar kunstwerk niets meer over.
Prachtig, vindt Bolk. "Ik hou van die tijdelijkheid, die vergankelijkheid." Ze bedenkt dat ze meer rijsttapijten wil maken. Die meer lijken op echte kleedjes. Want ook dat past bij haar werk. "Ik maak graag iets dat heel huiselijk oogt, maar toch bevreemdt." En zo begint ze bij exposities hele vloerkleden uit te leggen met eetbare granen en korrels. Tapijten waarvan niet iedereen doorheeft dat ze nep zijn. "Al meteen bij een eerste expositie, stapte er iemand bovenop." Onmiddellijk was het kleed kapot.
Ze ging verder, maakte een twisterspel, eentje dat exact twee keer kon worden gespeeld, toen was het geruïneerd. Maar, en dat bleef in haar hoofd: "Het leukste is toch een buiten-tapijt dat door vogels wordt opgegeten."

En zo deed Bolk in het voorjaar een oproep. Voor een expositie bij een galerie in Middelburg zocht ze kippen. Het leek haar boeiend als die haar rijsttapijten zouden opeten. Een dieronvriendelijk idee, bleek uit reacties die ze kreeg. "Kippen houden niet van verhuizen, dan raken ze gestrest."

Geen nood. Bolk besloot op locatie te werken. Rijsttapijten bij kippenhouders thuis aan te leggen. Met in haar kielzog klarinettist Koen de Wit. "Ons idee was dat kippen, als ze eten, ritmisch pikken. Daar zou Koen muziek bij maken." Kippen swingen echter niet, pikken zonder enig maatgevoel. Maar, zo ontdekten Bolk en De Wit: "Ze reageren wel op klarinetmuziek. Ze beginnen dan te kakelen of ze een ei hebben gelegd."

Ook in Breda had Bolk graag kippen willen hebben. Maar geleerd van het Zeeuwse avontuur, laat ze het nu meer aan het toeval over. En zo legt ze vandaag vanaf een uur of elf onder begeleiding van De Wit op klarinet een tapijt van granen in het Chassépark. Hopend op toevallig passerende, hongerige stadsduiven. Wanneer die komen? "Je weet het nooit", aarzelt Bolk. Wie weet durven ze niet als er mensen bij zijn. "Zo ging het ook met de kippen. Stond het publiek aan de ene kant van het tapijt, de kippen aan de andere kant." Bolk lacht: "Dat is trouwens heel leuk om te zien, hoe mensen opeens ademloos tien minuten kunnen staren naar een kip."

Na dit weekend zijn de tapijten nog t/m 17 november in de Stadsgalerij te zien